Steun en toeverlaat

14 Februari is het Valentijnsdag... Tja, wat zal ik daar nu eens over zeggen. Misschien heb ik me nooit goed genoeg verdiept in deze dag. Misschien heb ik het nooit echt begrepen. Waar ik deze dag als puber nog wel kon waarderen veranderde 14 februari al snel in de 'anti-climax van het jaar dag' naarmate ik de puberleeftijd ontgroeide. Ooit kreeg ik een Valentijnskaart in de bus. Een anonieme kaart met een lap tekst die blijkbaar over mij ging... Maar ja... anoniem... en de tekst suggereerde dat de afzender mij toch wel goed kende of zeer regelmatig in het oog had. Wat er voor zorgde dat ik wekenlang heb gedacht dat ik bespied werd door 1 van mijn buren. Dit gaf me toch echt niet een heel romantisch gevoel... De afzender heeft zich nooit bekend gemaakt. Gelukkig ben ik inmiddels 2 keer verhuisd. 

Nu ik getrouwd ben ziet Valentijn er heel anders uit. Het eerste jaar dat ik samen was met mijn man kreeg ik van hem een boeket bloemen dat nooit bezorgd werd. Dus geen bloemen, maar wel de melding dat ze besteld waren maar nooit aangekomen. Paste op zich goed bij mijn 'anti-climax van het jaar dag' gevoel en het was origineel... Dus tot zover...

Zelf ben ik ook niet heel erg Valentijns-romantisch naar mijn man toe, moet ik eerlijk toegeven. Wij leerde elkaar kennen op 17 februari en hij is jarig op 20 februari. Het eerste jaar maakte ik nog een 3-delig cadeau dat hij op 3 dagen uit kon pakken, maar daarna moest hij het toch echt doen met een kaartje, een zelfgebakken cake of iets anders simpels dat ik tijdens de boodschappen ergens wist te scoren.

En nu, nu ik kinderen heb, probeer ik toch wel iets liefs te bedenken met Valentijn. Vorig jaar liet ik Zoë hartjes op stokjes verven voor de oma's, haar papa en de gastouder. (die laatste is nooit aangekomen, omdat Zoë besloot dat ze hem zelf wou houden, maar het idee was goed) Iets knutselen, een tekening, een mooie foto. Gewoon iets kleins om te laten zien dat ik én mijn kindjes, om iemand geven. Dankbaar zijn voor de liefde die we mogen ontvangen.

Daarbij ben ik nu natuurlijk eigen baas. Ik heb een eigen webshop. Een webshop met cadeautjes... Best knap dat ik vorig jaar de Valentijns-boot compleet miste met Zilverdraakje. En dan zal ik je zeggen, dit jaar kreeg ik dat haast weer voor elkaar! Gewoon omdat ik zelf bleef steken in mijn 'anti-climax van het jaar dag' opvattingen. Maar na een flinke schop onder mijn reet van mezelf ben ik er eens goed voor gaan zitten. Hoe kan je nou een webshop met cadeautjes hebben voor kleine schatjes. Voor de liefste mama's, papa's, oma's en opa's en vervolgens niets aan Valentijn doen. Dan gaat er toch iets mis.

Ik dacht na over de kleine knutsels die ik vorig jaar fixte voor de oma's. Waarom liet ik mijn dochter iets maken voor haar oma's? Omdat haar oma's er altijd voor haar zijn en voor mij. Ze zijn een steun en toeverlaat. Ze passen met heel veel liefde en zorg op zodat Zoë een hechte band met ze krijgt, mooie herinneringen maakt voor later en zodat mijn leven net iets gemakkelijker wordt in de hectiek van werken en mama zijn. En daarvoor mogen ze best wel eens in het zonnetje gezet worden toch?

Ik ben gaan zoeken naar de leukste, kleine cadeautjes om cadeau te doen aan jouw steun en toeverlaat. De oma die er altijd is met goede raad, de opa die je kind uit school haalt, de vriendin waar je altijd bij terecht kan, de tante die zich altijd over jou en je kindje(s) wil ontfermen. De papa, die gewoon de allerliefste papa is... En zo ontstond de 'Valentine Gift-guide'. Een kleine bron van inspiratie om iemand eens lekker in het zonnetje te zetten met een kleinigheidje. Een lief cadeautje, een mooie quote, een klein gebaar kan een ander zo gelukkig maken... En ik denk dat dat dan de essentie van Valentijn moet zijn voor mij van nu af aan. Niet die onbeantwoorde/anonieme liefde die misschien nooit toekomst zal hebben. Maar de mensen om je heen die jouw steun en toeverlaat zijn. Die jouw verleden, je heden en je toekomst zijn. De mensen die om je geven... De mensen waar jij om geeft. Dat mag op Valentijnsdag (of de dag ervoor, de dag erna, of elke andere dag) toch ook weleens uitgesproken worden?

Mocht ik je dan toch een beetje geïnspireerd hebben met dit verhaal. Neem dan even een kijkje in mijn 'Valentine Gift Guide'. Of scoor een mooi cadeautje voor papa/opa of voor mama/oma in de webshop. Laat het zonnetje eens schijnen voor die ander. Het is buiten al guur genoeg...

Liefs,

hartje

Jodie

'Mama van 2 kleine draakjes'

 

 

© 2017 - 2024 Zilverdraakje | sitemap | rss | webwinkel beginnen - powered by Mijnwebwinkel